Chirurgia szczękowa - Chirurgia szczękowa - rekonstrucja zębów po urazie

MEDserwis.pl > Chirurgia szczękowa >Chirurgia szczękowa - rekonstrucja zębów po urazie

Chirurgia szczękowa - rekonstrucja zębów po urazie

Po urazie i uzyskaniu doraźnej pomocy na oddziale chirurgii szczękowej przychodzi czas na rekonstrukcję.

Przedstawiony w pracy materiał kliniczny stanowi wybrany trudny w leczeniu przypadek pacjenta. Określenie “ trudny” odnosi się do ubytku kości będącego wynikiem urazu oraz lokalizacji tj. w przednim odcinku górnego łuku zębowego , a więc w strefie tzw. estetycznej.

OPIS PRZYPADKU

Pacjent J.A., lat 27, zgłosił się do naszego gabinetu w celu rehabilitacji protetycznej w odcinku przednim szczęki po stronie prawej.
W wywiadzie pacjent poinformował, że 1.01.2010 roku doznał bezpośredniego urazu w wyniku pobicia. Natychmiast po zaistniałym fakcie, pacjent zgłosił się do Oddziału Chirurgii Twarzowo-Szczękowej PUM w Szczecinie, gdzie udzielono mu pomocy doraźnej w postaci szynowania zębów 13, 12, 11, 21 oraz zszycia wargi dolnej (ryc. 1a, b). Pacjent stawił się w naszej praktyce w czwartej dobie od zdarzenia. W badaniu zewnątrzustnym stwierdzono otarcie naskórka okolicy nadoczodołowej po stronie prawej oraz lekki obrzęk wargi dolnej. W badaniu klinicznym było widoczne złamanie korony górnego zęba siecznego bocznego prawego w obrębie szkliwa i zębiny, bez odsłonięcia miazgi i bez objawów bólowych (klasa II wg klasyfikacji Ellisa). Test przeprowadzony za pomocą chlorku etylu wskazywał na żywotność miazgi zęba. Jeśli chodzi o ząb sieczny przyśrodkowy po stronie prawej, było widoczne wydłużenie korony zęba. Palpacyjnie stwierdzono zwiększoną ruchomość (II stopień ruchomości wg Entina) i bolesność zęba, pomimo podjętej wcześniej próby unieruchomienia zęba w dniu urazu. W pozycji zęba 11 stwierdzono dodatkowo pourazową recesję dziąsła (recesja klasy I według czterostopniowej klasyfikacji Millera). Pozostałe zęby tak w szczęce, jak i w żuchwie nie wykazywały cech uszkodzeń pourazowych. W badaniu radiologicznym (ryc. 1c) stwierdzono ewidentne skośne złamanie korzenia zęba 11.

Po przeprowadzeniu analizy radiologiczno-klinicznej przedyskutowano wspólnie z pacjentem możliwości leczenia, rozważając następujące rozwiązania:
• ekstrakcja zęba 11 i wykonanie tradycyjnego mostu dwubrzeżnego;
• wykonanie mostu adhezyjnego;
• zabieg natychmiastowej implantacji.

W ocenie wyboru wzięto pod uwagę zalety i wady każdego sposobu leczenia, analizując następujące czynniki:
• koszt finansowy;
• koszt biologiczny;
• czasochłonność;
• trwałość każdego z proponowanych rozwiązań.

Pacjent zdecydowanie wybrał leczenie przeprowadzone z wykorzystaniem implantoterapii.

Opis Rycin :

Ryc. 1a), b). Obraz kliniczny pacjenta w czwartej dobie po zdarzeniu; c) zdjęcie ortopantomograficzne – czerwona strzałka wskazuje poziom złamania na skutek urazu zęba 11.



Ryc. 2a). Gipsowy model diagnostyczny. Na pierwszym planie ewidentna różnica poziomów girlandy dziąsłowej. Linie pionowe na modelu określają wstępny projekt zasięgu płata śluzówkowo-okostnowego. Lustrzane odbicie uwidacznia różnicę pozycji w kierunku przednio-tylnym siekaczy przyśrodkowych; b) wykonany przez technika dentystycznego wax-up zęba 12 i indeks silikonowy.



Ryc. 3. Śródzabiegowy obraz kliniczny przypadku. Na pierwszym planie duży pourazowy ubytek kostny wargowej blaszki zbitej. W pozycji usuniętego zęba 11 wprowadzono i zgrzano ze sobą wszczepy typu śruba i igła.



Ryc. 4a). Pozabiegowe kontrolne zdjęcie rentgenowskie; b) prawidłowo wymodelowana błona kolagenowa zapewnia szczelne przykrycie ubytku; c) po adaptacji płata śluzówkowo-okostnowego ranę zaszyto na głucho.



Ryc. 5a, b, c). Fazy rekonstrukcji złamanej korony zęba 12, opis w tekście.



Ryc. 6a). Wizyta kontrolna po czterech tygodniach. Na pierwszym planie akrylowa korona prowizoryczna w pozycji zęba 11, ząb 12 po rekonstrukcji kompozytem światłoutwardzalnym; b) kontrolne zdjęcie rentgenowskie po trzech miesiącach; c) stan pacjenta po pięciu miesiącach. Prawidłowo wykonana dokoronowa repozycja płata śluzówkowo-okostnowego wpływa bezpośrednio na architekturę tkanek miękkich i późniejszy estetyczny efekt leczenia; d) kontrolne zdjęcie rentgenowskie wykonane po 6 miesiącach – czerwona strzałka wskazuje poziom odbudowanej tkanki kostnej .



Ryc. 7. Końcowy wynik leczenia. Rekonstrukcja zęba 12 i pełnoceramiczna implantoproteza w pozycji zęba 11 umożliwiły osiągnięcie celu rehabilitacji odcinka przedniego górnego łuku zębowego.



Ryc. 8a), b). Pacjent podczas badania kontrolnego rok po zakończonym leczeniu; c) kontrolne zdjęcie rentgenowskie. Poziom odbudowanej kości pozostaje bez zmian.



Chirurgia szczękowa

 

 

medserwis.pl Telewolt Sp. z o.o. 00-671 W-wa, ul. Koszykowa 70 lok.2, tel.: 601 410 411, e-mail: medserwis@medserwis.pl
Array ( [t] => 14 [id_t] => 9019 [cc_f] => 874 )